عادت دادن بچه ها به نماز از سنین کودکی

در مفاهیم عرفانی ، عادت به عبادت امر نکوهیده ای است . لکن آنچه ما در مباحث تربیت دینی دربارۀ عادت می گوییم ، موضوع دیگری است و اساساً یک اشتراک لفظی در میان است. منظور ما از عادت ، انس گرفتن کودک با عبادت با خدا از همان دوران کودکی است . لکن آنچه در بعضی مباحث سطح بالاتر عرفانی مطرح است ، منظور از بد بودن عادت به عبادت ، انجام تکراری عبادات بدون توجه و بهره گیری معرفتی و رشد و تعالی است.

لذا عادت دادن کودک به عبادات در فرهنگ اهل بیت ع و عموم مباحث عرفانی ، امری ممدوح و مطلوب است. چنانکه از امام خمینی ره نقل شده است که فرموده اند در یکی از روزها امام فرمودند:

«سعی کنید تا جوان هستید خصلتهای بد در‏ وجودتان ریشه ندواند، زیرا با گذشت عمر این خصلتها راسخ می‏ شود و انسان به‏ حالی می‏رسد که رهایی از دست این خصلتها امکانپذیر نیست. تا جوان هستید به‏ عبادات و خصلتهای خوب، خودتان را عادت بدهید». (منبع: حوزه؛ ش ۳۷ ـ ۳۸، ص ۱۰۵.)